صدای آمریکا
شماری از زنان همبند سپیده کاشانی و نیلوفر بیانی آنها را «عاشقان و خادمان بی‌گناه محیط زیست» نامیدند و آزادی زندانیان پرونده موسوم به «محیط زیست» را خواستار شدند.
در بیانیه این ۲۰ زن زندانی که روز دوشنبه هشتم اسفند در حساب اینستاگرام نرگس محمدی منتشر شده، «آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی و عقیدتی و بازداشت‌شدگان اخیر» از نتایج «جنبش زن زندگی آزادی» برشمرده شده است.
برخی از امضاکنندگان این بیانیه اکنون از زندان آزاد شده‌اند.
در این بیانیه، با توجه به روند دادرسی و صدور احکامی که حتی بر خلاف قوانین حکومت می‌باشد، این آرا اساسا بی‌اعتبار و فاقد وجاهت قانونی می‌باشد.
امضاکنندگان این بیانیه، افزوده‌اند: «بی‌گناهان دیگری هنوز به دلیل اعمال نظرهای ضابطان (بازجویان) و مقامات قضایی – امنیتی، همچنان در زندان‌ها هستند.»
به گفته آنها، «مظلومانی که در مسیرهای غیربشری و ناعادلانه به دلیل سیاست‌های اقتدارگرایانه حکومتی و کشمکش‌های قدرت، متحمل زندان شده‌اند.»
در این بیانیه، فعالیت این کنشگران محیط زیست برای حفظ «دورافتاده‌ترین» زیست‌بوم‌های ایران، «عاشقانه و دلسوزانه» توصیف شده است. آنها اضافه کرده‌اند: «در حالی که همه ناظران بر ساختگی بودن پرونده اذعان داشته‌اند، اما موارد بی‌شمار نقض حقوق بشر در این پرونده پایان نمی‌پذیرد.»
در بهمن ۱۳۹۶ مقامات امنیتی جمهوری اسلامی شماری از فعالان محیط زیست ایران از جمله کاووس سیدامامی، سپیده کاشانی، نیلوفر بیانی، هومن جوکار، سام رجبی، مراد طاهباز، امیرحسین خالقی، عبدالرضا کوهپایه، و طاهر قدیریان را بازداشت کردند.
قوه قضاییه اتهام این افراد را «جاسوسی» و «اقدام علیه امنیت ملی» عنوان کرد. دو هفته بعد از اعلام اتهام، عنوان شد که کاووس سیدامامی در زندان خودکشی کرده است. خانوادهاش مرگ او در زندان را مشکوک دانستند، اما تاکنون هیچ تحقیقات مستقل و شفافی درباره مرگ او در زندان انجام نشده است.
عبدالرضا کوهپایه نیز که به چهار سال زندان محکوم شده بود، سال ۹۹ بر اساس بخشنامه‌ای مبنی بر آزادی زندانیان سیاسی با محکومیت زیر پنج سال، آزاد شد.
