تحولات کنونی ایران، ادامه دادخواهی ۴۳ ساله مردم است...
عباس میلانی تاریخ‌دان و ایران‌شناس ساکن آمریکا، درباره ماهیت تحولات کنونی در ایران، به «ایران‌وایر» می‌گوید: «تحولات اخیر ایران، ادامه دادخواهی مردم از رژیمی است که یک حرکت و انقلاب دموکراتیک برای یک جامعه دموکراتیک را قاپیدند، دزدیدند و از دل آن حرکت دموکراتیک، یک نکبت استبداد مذهبی ایجاد کردند.»او توضیح می‌دهد: «از همان روز اول، مردم به انحای مختلف سعی کردند دادشان را از این رژیم بگیرند. اعتراض زنان شروع شد، اعتراض اقلیت‌ها شروع شد، بعد بقیه مردم و کارگران. این دادخواهی ادامه داشته تا در این مقطع کنونی، به فاز جدیدی رسیده است.»اشاره میلانی به اعتراضات زنان و بعد اعتراضات گروه‌های مختلف اجتماعی، بلافاصله بعد از بر سر کار آمدن نظام ولایت فقیه است. زنان به‌عنوان اولین گروه مخالف نظام جمهوری اسلامی، که هنوز در آن زمان حتی عملا تثبیت نشده بود نیز، در روز جهانی زن، یعنی هشتم مارس یا ۱۷اسفند۱۳۵۷، به خیابان‌ها آمده و علیه سیاست‌های ضدزن و زن‌ستیزانه‌ای چون حجاب اجباری، که آن روزها فقط شمه‌هایی از آن از دهان «روح‌الله خمینی»، رهبر پیشین جمهوری اسلامی بیرون آمده بود، اعتراض کردند.
بعد از آن، کم‌کم گروه‌های سیاسی و اجتماعی مختلف، از جمله احزاب سیاسی چپ، مجاهدین خلق، گروه‌های ملی‌گرا و ملی و مذهبی، با شروع روند حذف و تسویه‌ها، زندانی کردن‌ها و اعدام‌ها، به مقابله با آن پرداختند.عباس میلانی در ادامه با تاکید بر این‌که حرکت کنونی مردم ایران، به یک درک و اعتلای جدیدی رسیده»، می‌گوید: «به این معنا که [مردم] متوجه شده‌اند، آن دموکراسی که ۴۴ سال پیش می‌خواستند، بدون در کانون قرار گرفتن تساوی زنان و عدالت برای زنان میسر نیست. این درک مترقی‌تر و انقلابی‌تری از ۱۹۷۹ است.»او ادامه می‌دهد: «امروز سنجه دموکراسی را آزادی زنان و برابری زنان می‌دانند. مردم سنجه دموکراسی را داشتن زندگی عادی خویش می‌دانند. "زن زندگی آزادی"، خیلی دموکراتیک‌تر، ریشه‌ای‌تر و مترقی‌تر از خواسته‌های دموکراتیکی از خواسته‌های ۱۹۷۹ است.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر