شکاف طبقاتی در اوج و روند صعودی
در حکومت ایران شکاف طبقاتی که خود را در شکاف درآمدی بین اقلیت ناچیز وابسته به آن و اکثریت مردم فقیر نشان می‌دهد، نسبت به بسیاری کشورها به بالاترین درجه رسیده است.
بدیهی است که این شکاف که در طول تاریخ کشور بی‌سابقه است حاصل غارت ثروتها و منابع کشور توسط سردمداران و عده محدود وابسته به نظام است. هر چه ضریب جینی بالاتر رود به‌معنای ناعادلانه‌تر شدن توزیع درآمد در کشور و به‌معنای این است که سهم پولدارهای وابسته به رژیم از اقتصاد بیشتر و سهم اکثریت مردم فقیر کمتر است. خبرگزاری(تسنیم) ۱۲مرداد ۹۸ نوشت: «در سالهای اخیر ضریب جینی که از جمله شاخصهای اندازه‌گیری فاصله یا شکاف طبقاتی [است]، با رشد بسیار چشمگیر از حدود ۰. ۳۷ در سال۹۰ به ۰. ۴۱۳۲ در سال۹۷ رسیده که این میزان در ۱۶سال اخیر (از سال۸۲ به بعد) امری بی‌سابقه است». چنین وضعیتی باعث شده است که سال به سال جمعیت بیشتری از مردم زیر خط فقر بروند و در مقابل به ثروت اقلیت دارا افزوده شود. در شرایط کنونی فاصله طبقاتی طوری است که کمتر از حدود ۴درصد از جامعه که شامل سردمداران، مهره‌ها و عناصر وابسته به رژیم هستند بیشترین منابع کشور را در اختیار دارند، منابعی که در اثر رانت، فساد سیاسی و اقتصادی و وابستگی به حاکمیت به دست آورده‌اند. قطعا اکثریت مردم فقیر که نمی‌توانند حتی حداقل‌های معیشتی لازم را تهیه کنند با وضعیت ناهنجار و نابسامانی مواجه شده‌اند. توسعه فقر در میان مردم از همان سالهای اول ربودن حق حاکمیت مردم توسط خمینی و نظامش صورت گرفت و در سالهای اخیر شدت بیشتری یافته است.
این در شرایطی است که سال به سال به فاصله اکثریت فقیر و اقلیت دارا افزوده می‌شود و بر اساس گزارش مرکز آمار رژیم در آبان سال۹۹ نسبت به سال قبل فاصله فقیر و غنی ۹درصد بیشتر شده است. (روزنامه ستاره صبح ۲ آذر۹۹) . بر اساس گزارش روزنامه ایران وابسته به دولت روحانی اکنون دهک‌های ضعیف درآمدی یک پانزدهم دهک‌های قوی درآمد ندارند. از نظر ثروت هم این نسبت به یک به صد رسیده است. در واقع جمعیت ۱۰درصدی ثروتمندان جامعه بیش از ۹۵درصد منابع را در اختیار دارند. ثروت به‌دست آمده توسط برخی از این افراد هم ناشی از سوء‌استفاده از موقعیت، ارتباطات، رانت و فساد حاصل شده است. (ایران ۱۹آذر ۹۹)
این در شرایطی است که نرخ تورم سالانه هم افسارگسیخته و روی معیشت اکثریت فقیر مردم تاثیر به‌غایت مخربی دارد.
چرا که افزایش تورم در سالهای اخیر نقش ویژه‌یی در افزایش ضریب جینی و شکاف طبقاتی ایجاد کرده و باعث شده که بسیاری از دهک‌های جامعه نتوانند حداقل نیازهای خود را تأمین کنند. از طرف دیگر این تورم باعث شده که اقلیت وابسته به رژیم به ثروتهای بادآورده و هنگفتی برسد و شکاف طبقاتی و درآمدی روزبه‌روز افزایش پیدا کند.
تبعات این وضعیت برای مردم فقیر بحران‌هایی نظیر حاشیه‌نشینی، گورخوابی، پشت‌بام خوابی، فقر، اعتیاد و حتی قسطی شدن نان برای بسیاری از مردم است. در زمینه تبعات شکاف عظیم طبقاتی در جامعه یک کارشناس حکومتی به نام محمود رضا حریرچی گفت: «با وجود شکاف طبقاتی، عده بسیار زیادی نادیده گرفته می‌شوند و از فرد تحقیرشده هرکاری برمی‌آید و بزهکاری، گورخوابی، ماشین خوابی، کارتن‌خوابی، تکدی‌گری و… . از پیامدهای تحقیر و بی‌عدالتی است. اما این افراد قربانی شرایط هستند… مسئولان به‌قدری با مردم فاصله دارند که حتی خودشان جرأت نمی‌کنند به مردم و فقرا نزدیک شوند زیرا می‌دانند که خودشان عامل فقر و بزهکاری بودند، به‌همین دلیل چند وقت یک‌بار با لبخند حرف‌های بانمک می‌زنند و متأسفانه مملکت ما لبخنددرمانی شده است». (روزنامه رسالت ۱۲آبان ۹۸)
