فروغ فرخزاد زنی عصیانگر علیه تبعیض و نابرابری و فرهنگ
ارتجاعی و مرد سالارانه حاکم بود. کتاب عصیان او نشاندهنده تلاش نفسگیر زنی است که می‌خواهد غل و زنجیر‌های یک فرهنگ منحط را از دست و پای خود باز کند.
پرنده ای که در اندیشه پرواز رهایی بخش بود
اشعار فروغ فرخزاد بازتاب رنج، فریاد و عصیان زن ایرانی در عرصه ادبیات بود.
او با عطشی سیری ناپذیر جست وجو کرد. دیدن و دریافت کردن را آموخت و در تلاش بود خود را از قفسی که جامعه و مناسبات حاکم ایجاد کرده بود خود را رها کند.
فروغ گفته بود: آرزوی من آزادی زنان ایران و تساوی حقوف آنها با مردان است.
من به رنج هایی که خواهرانم در این مملکت در اثر بی‌عدالتی مردان می‌برند، کاملاً واقف هستم و نیمی از هنرم را برای تجسم دردها و آلام آنها به کار می‌برم. آرزوی من ایجاد یک محیط مساعد برای فعالیت‌های علمی هنری و اجتماعی زنان است.
او طی عمر کوتاهش پنج دفتر شعر منتشر کرد که از نمونه های درخشان شعر معاصر فارسی اند.
اسیر، دیوار، عصیان، تولدی دیگر و ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد عناوین کتابهای شعر او هستند. او در سال ۱۳۴۱ با همکاری ابراهیم گلستان فیلم خانه سیاه است را ساخت این فیلم برنده جایزه جشنواره اوبرهاوزن شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر